23 december 2019

Verderop in dit blog vindt u de vertaling van een tekst die geschreven werd door Marío de Andrade (San Paolo 1893-1945), een dichter, schrijver van essays, kunsthistoricus en fotograaf.
Hij was ook muziekwetenschapper en één van de grondleggers van het Braziliaanse Modernisme. (info: wikipedia)

Toen ik ze voor het eerst las (in de Duitse vertaling) troffen deze woorden me.
Ze geven in grote lijnen weer hoe ik in het leven sta, en hoe ik onze Nieuwe Wereld zie. Wij mogen die immers inrichten zoals wij dat zelf willen (mits voor het Hoogste Goed, uiteraard) en deze tekst biedt een paar fundamenten. Daarom wil ik dit met u delen, misschien haalt u er ook iets uit wat nuttig is voor u.

Namens uw en mijn Dreamteam wil ik u oprecht bedanken voor uw belangstelling, uw reacties en uw financiële bijdragen in het voorbije jaar. Ook in 2020 zullen wij graag vertalingen voor u blijven verzorgen.

Wij wensen ieder van u een Liefdevolle kersttijd en een Lichtend nieuwjaar!
Ik ben het Licht! Ik ben de Liefde! I AM!

Mieke, Annemie en Veerle

________

Mijn Ziel heeft haast.
door Marío de Andrade

Ik heb mijn jaren geteld en heb vastgesteld, dat ik minder tijd over heb om te leven dan ik tot nu toe geleefd heb.
Ik voel me als het kind dat een doos snoepjes heeft gekregen: eerst eet het ze gretig, maar zodra het beseft dat er nog maar weinig over zijn, gaat het er echt intens van genieten.

Ik heb geen tijd voor eindeloze vergaderingen waarin de statuten, regels, procedures en interne afspraken worden besproken, terwijl ik weet dat er toch niets van zal komen. Ik heb niet langer het geduld om onnozele mensen te verdragen, die ondanks hun leeftijd nooit volwassen zijn geworden.

Ik heb geen tijd meer, om tegen middelmatigheden te vechten.
Ik wil niet bij besprekingen zijn, waar opgeblazen ego’s het hoogste woord voeren.
Ik verdraag niet langer mensen die manipuleren, of opportunisten.

Ik stoor me aan jaloerse mensen, die trachten om kundige mensen omlaag te halen zodat zij hun plek, talent en succes kunnen bemachtigen.

Mijn tijd is te kort: ik wil de essentie, mijn Ziel heeft haast. Ik heb niet meer veel snoepjes over.

Ik wil omgaan met mensen, die realistisch zijn.
Mensen die om hun fouten kunnen lachen, die zich door hun succes niets gaan inbeelden.
Die niet de kantjes eraf lopen en hun verantwoording niet ontvluchten.
Die de menselijke waarden verdedigen en die enkel aan de kant van de Waarheid en Rechtschapenheid willen staan.

Dat is het, wat het leven de moeite waard maakt.
Ik wil me omgeven met mensen, die de kunst verstaan om de harten van anderen te raken.
Mensen, die door de harde klappen van het leven geleerd hebben, dat een zachte benadering de Ziel doet groeien.

Ja, ik heb haast, ik heb haast om te leven met die intensiteit welke enkel door rijpheid bereikt kan worden.

Ik tracht om geen enkele van de snoepjes die mij nog resten, over te slaan.
Ik ben ervan overtuigd, dat ze nog beter zullen smaken dan die welke ik tot nu toe heb gegeten.

Het is mijn doel om tevreden het einde te bereiken, in Vrede met mijzelf, mijn naasten en mijn geweten.

Wij hebben twee levens, en het tweede begint zodra je erkent dat je er maar één hebt.
Marío de Andrade